Farsça, yamalı dilenci hırkası veya eski elbise manasınadır. Maddi durumu iyi olmayan
dervişler ve melâmet yoluna yönelmiş bulunan kişiler tarafından giyilen, yünden mamul, adî
bir elbise. Tasavvufta, Ashab-ı Suffe ve onların durumu önem arzeder. Sufiler, Ashab-ı
Kiramın fakir tabakasını oluşturan bu garipleri, kendileri için fakir örneği telakki etmişler,
onlar gibi, eski giyinmişler, az yemişler, az uyumuşlar, ilimle meşgul olup, Müslümanlara
hizmet etmişlerdir.
Ben Melamet Hırkasını Sözleri;
ben melamet hırkasını bu demde giydim ise
ar-ı namus şişesini taşa çaldım kime ne
kah çıkarım gökyüzüne seyrederim alemi
kah inerim yeryüzüne seyreder alem beni
kah giderim medreseye ders okurum hak için
kah giderim meyhaneye dem çekerim kime ne
sofular secde eder ki mescidin mihrabına
yar eşiği secdegâhım yüz sürerim kime ne
sofular haram demişler bu aşkın şarabına ben doldurur
ben içerim günah benim kime ne
nesimi’ye sordular ki yarin ile hoş musun
hoş olayım olmayayım o yar benim kime ne
söz: seyit nesimi
müzik: geleneksel
